Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Τα μανιτάρια του βελανιδοδάσους -Γουριώτισσα Αιτωλοακαρνανίας











































Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Δηλητηριάσεων, από αρχές Σεπτέμβρη έως σήμερα, έχουν καταγραφεί 42 περιστατικά σοβαρών δηλητηριάσεων σε όλη τη χώρα, μεταξύ των οποίων καταγράφηκε θάνατος 44χρονης γυναίκας, ενώ παιδί 2,5 ετών βρίσκεται διασωληνωμένο σεΜονάδα Εντατικής Θεραπείας στηΘεσσαλονίκη.
Όπως αναφέρει το υπουργείο Υγείας, η βαρύτητα των συμπτωμάτων ξαρτάται από την ποσότητα κατανάλωσης των ακατάλληλωνμανιταριών
Στην Ελλάδα φύονται περίπου 2.000 είδη μανιταριών, αλλά κυρίως δύο είναι τα είδη (muscaria και phalloides), που προκαλούν δηλητηρίαση με διαφορετικής βαρύτητας συμπτώματα, (έμετοι, διάρροιες, εφιδρώσεις, βραδυκαρδίες κλπ), και με διαφορετικό χρόνο έναρξης των συμπτωμάτων μετά το γεύμα: στην περίπτωση του είδους muscaria από 2 έως 4 ώρες, ενώ για το είδος phalloides που προκαλεί και την πιο επικίνδυνη δηλητηρίαση, η έναρξη των συμπτωμάτων προσδιορίζεται σε 6 με 24 ώρες. 
Στην περίπτωση αυτή, μία ελάχιστη ποσότητα κατανάλωσης από ένα παιδί, μπορεί να είναι θανατηφόρος
Εάν δεν δοθεί άμεσα η κατάλληλη θεραπεία (αντίδοτο που ονομάζεται σιλλιμπινίνη) μέσα σε 24 με 48 ώρες μετά τα πρώτα συμπτώματα, μπορεί να εμφανιστούν και διαταραχές της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας έως και ηπατική ανεπάρκεια. Κάθε χρόνο καταγράφονται στη χώρα 80 έως 140 περιστατικά δηλητηριάσεων από άγρια μανιτάρια, λόγω της άγνοιας του πληθυσμού και της αδυναμίας διάκρισης μεταξύ εδωδίμων και μη, που βασίζεται μόνο σε ειδικές μεθόδους ταυτοποίησης.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Ναός του Δία στην αρχαία Στράτο (βίντεο )

Το ιερό του Δία στην Στράτο ήταν λατρευτικό και πολιτικό κέντρο όλων των Ακαρνάνων. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο εντός της ακρόπολης. Ο ναός του Στρατίου Διός (προστάτη Θεό των Στρατίων) είναι περίφημος δωρικός διαστάσεων 34,47 μ. X 15,41 μ., με 6 κίονες στη στενή και 11 στη μακριά πλευρά του. Κτίστηκε μεταξύ 321-312 π.Χ, εξ΄ ολοκλήρου από ντόπιο σκληρό ασβεστόλιθο έμεινε όμως ημιτελές λόγω πολεμικών συγκρούσεων με τους Αιτωλούς. Διαιρούνταν σε σηκόπρόναο καιοπισθόδομο. Οι κίονες του σηκού ήταν τοποθετημένοι κοντά στον τοίχο του. Πιθανότατα ένα μέρος του σηκού ήταν υπαίθριο, ενώ η οροφή στηριζόταν από οκτώ εσωτερικούς κίονες. Όλοι του οι κίονες παρέμειναν αράβδωτοι, γεγονός που πιθανότατα υποδηλώνει πως ο ναός έμεινε ημιτελής. Οι μετόπες του θα πρέπει να ήταν ζωγραφιστές. Στα ΝΑ του ναού δεσπόζει ο βωμός και βάσεις αναθημάτων. Οι πρώτες ανασκαφές του ναού διεξήχθησαν τα χρονικά διαστήματα 1892-1913 και το 1924 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, οπότε και αυτός δημοσιεύτηκε, μαζί με τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί. Η σημαντικότερη μελέτη του μνημείου ωστόσο (και η σωστότερη αποκατάστασή του) δημοσιεύτηκε το 1925 από τον Α. Ορλάνδο.
Πληροφορίες από Wikipedia